ဥပမာေပး ရလွ်င္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕တြင္ ေမြးဖြားသည့္ အိုင္းရစ္ရွ္ လူမ်ဳိး ဂ်ိမ္းစ္ဂေရး၏ ျဖစ္ရပ္ကို ၾကည့္ပါ။ ဂ်ိမ္းစ္ဂေရးသည္ ခရစၥမတ္ ကာလကို ကိုးႏွစ္ ဆက္တုိက္ တစ္ဦးတည္း ျဖတ္သန္း ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ဂ်ိမ္းစ္ဂေရးက ခရစၥမတ္ေန႔တြင္ သူႏွင့္ အေဖာ္လုပ္ေပးသူ တစ္ဦးကို အလုိ ရွိေၾကာင္း The Irish Post ၌ ယမန္ႏွစ္ ခရစၥမတ္ မတုိင္ခင္တြင္ ေၾကာ္ျငာ တစ္ခုကို ထည့္သြင္းခဲ့သည္။
ယခုႏွစ္ အေစာပိုင္း တြင္လည္း အမည္ မေဖာ္လိုသူ မုဆိုးမ တစ္ဦးက ေဒဗန္ရွိ စားေသာက္ဆုိင္ တစ္ခုကို ၎ကုိယ္တုိင္ႏွင့္ ခရစၥမတ္ေန႔တြင္ တစ္ဦးတည္း အခ်ိန္ကုန္ လိုသူ အျခားလူ (၅၀) ဦးတုိ႔အတြက္ ငွားရမ္းမႈ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ စားေသာက္ဆုိင္ထဲ ျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး စကား မေျပာဘဲ အခ်ိန္ ကုန္လြန္ၾက ရမည္ဟု ၎ငွားရမ္းသူက ညႊန္ၾကား ထားသည္။
ခရစၥမတ္ ကာလမွာ ေပ်ာ္ရရႊင္ ရမည့္ ကာလျဖစ္ ေသာ္လည္း ေငြေၾကး အက်ပ္အတည္း ကာလျဖစ္ ေသာေၾကာင့္ ၀မ္းထဲက မေပ်ာ္ရႊင္ ေသာ္လည္း ဟန္ေဆာင္ ၿပံဳးထား ရမည့္ သူမ်ားရွိေန ခဲ့သည္။ ယမန္ႏွစ္ ဒီဇင္ဘာတြင္ ႏွစ္သိမ့္ ေဆြးေႏြး အႀကံေပးေသာ ပရဟိတ အဖဲြ႕အစည္း မ်ားသုိ႔ ၿဗိတိန္ႏွင့္ အုိင္ယာလန္တုိ႔မွ ျပည္သူ အခ်ဳိ႕ စိတ္ဖိစီး ေနေၾကာင္း၊ ေငြေၾကး အရ ပူပန္ ေနေၾကာင္း ဖုန္းဆက္ၿပီး အႀကံဉာဏ္ ေတာင္းခံမႈ (၂၄၄၀၀၀) မႈ ရွိခဲ့သည္။ ယင္းစာရင္း အရ ၾကည့္လွ်င္ ခရစၥမတ္ ကာလတြင္ ဟန္ေဆာင္ ၿပံဳးေနရသူ မ်ားစြာရွိ ေနမည္ကို ယံုမွားစရာ မရွိေတာ့ေခ်။
ဂ်ိမ္းစ္ဂေရး ကဲ့သို႔ ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးက သက္ႀကီး ရြယ္အုိ မ်ားၾကား အထီးက်န ဆန္မႈမ်ား ရွိေနေၾကာင္းကို ျမင္သာေစ ခဲ့သည္။ ေပ်ာ္ရရႊင္ရမည့္ ရာသီတြင္ တစ္ဦးတည္း အခ်ိန္ကုန္ လြန္လုိမႈ၏ အေၾကာင္း အရင္းခံမွာ လူတစ္ဦးႏွင့္ အျခားသူ တစ္ဦး အၾကား ကဲြျပားမႈရွိႏုိင္ ပါသည္။ ဘ၀ အေဖာ္မြန္ကို ဆံုး႐ႈံးခဲ့ ရသည့္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ႏွစ္မွ စၿပီး အသက္ (၄၈) ႏွစ္အရြယ္ ဂရက္ဖစ္ ဒီဇုိင္နာ ေရာ့ဘ္မိုးသည္ ခရစၥမတ္ကုိ တစ္ဦးတည္း ျဖတ္သန္း ခဲ့သည္။ ယခုႏွစ္ တြင္လည္း ဒီအတိုင္းပဲ ျဖတ္သန္း ဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ခ်စ္သူ ခင္သူကို ဆံုး႐ႈံးရ မႈေၾကာင့္ ၀မ္းနည္း ေၾကကဲြ လြန္းၿပီး တစ္ဦးတည္း အခ်ိန္ ကုန္ဆံုးျခင္း ေတာ့မဟုတ္ပါ။ တစ္ဦးတည္း ျဖတ္သန္းျခင္းေၾကာင့္ အျပဳသေဘာ ေဆာင္ေသာ အေတြ႕အႀကံဳမ်ား ရွိလာ ေသာေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္။ ခရစၥမတ္မွာ တစ္ေနရာရာမွာ လူတစ္စုနဲ႔ အတူရွိေန ရမည္ ဆိုသည့္ အေတြး မရွိဘဲ တစ္ဦးတည္း အခ်ိန္ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ မေမွ်ာ္လင့္ ထားေသာ အျပဳ သေဘာ ေဆာင္သည့္ ရလဒ္မ်ား ရိွခဲ့ေၾကာင္း သူက ေျပာသည္။ ခရစၥမတ္ကုိ တစ္ဦးတည္း အခ်ိန္ကုန္မည္ဟု မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း မ်ားကို ေျပာဆုိ လိုက္သည့္ အခါတြင္ မနာလိုခံရ မႈေတာင္ ရွိခဲ့ေၾကာင္း မုိးကေျပာသည္။
ႏွစ္တစ္ႏွစ္တြင္ တစ္ရက္ေလာက္ တစ္ဦးတည္း ေနထုိင္ျခင္းေၾကာင့္ အထီးက်န္ ဆန္သည္၊ လူမႈ အသိုင္းအ၀ိုင္းကို မခင္တြယ္သည္ဟု သတ္မွတ္လို႔ မရႏုိင္ေၾကာင္း စိတ္ပညာရွင္ ေဒါက္တာ အာသာကက္ဆီဒီက ေျပာဆုိခဲ့သည္။ တစ္ဦးတည္း ေနလို႔ အထီးက်န္ဆန္ သည္ဟု သတ္မွတ္ခံ ရေသာ္လည္း တစ္ဦးတည္း ေနထုိင္ျခင္း၏ သုခမ်ားက အထင္အရွား ရွိေနေၾကာင္း၊ အရာရာကုိ လူအုပ္ႀကီး အတုိင္း လုိက္လံ လုပ္ေဆာင္ရမည္ ဆိုသည့္ စံႏႈန္းရွိ ေနသည့္ ကမာၻႀကီးတြင္ လူအုပ္ႀကီးမွ ခဲြထြက္ လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ အံ့ၾသစရာ အေတြ႕အႀကံဳ မ်ားရွိလာ ႏိုင္ေၾကာင္း သူကေျပာသည္။
သုိ႔ေသာ္ ကုိယ္ေနထုိင္သည့္ ကမာၻ ့အစိတ္အပိုင္း ႏွင့္လည္း သက္ဆုိင္ေန ေသးေၾကာင္း၊ အေနာက္ကမာၻတြင္ လူမႈေရးအရ သီးျခား ေနထုိင္ ျခင္းကုိ အျပဳ သေဘာေဆာင္ၿပီး မျမင္ၾကဘဲ ခရစၥမတ္ကဲ့သို႔ အခ်ိန္အခါမ်ဳိးတြင္ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ တစ္ေနကုန္ ရွိေနရမည္ ဆိုသည့္ သတ္မွတ္ခ်က္က ႀကီးစိုး ေနဆဲ ျဖစ္ေၾကာင္း ေဒါက္တာ ကက္ဆီဒီက ေျပာသည္။
အသက္ (၂၅) ႏွစ္အရြယ္ ေက်ာင္းသူ မိုနီကာ ပယ္လန္ဘာ့ခ္သည္ ကိုယ့္သေဘာ ဆႏၵျဖင့္ ခရစၥမတ္တြင္ တစ္ဦးတည္း အခ်ိန္ ကုန္ဆံုးမည္ ျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ဘုရား အမ်ားႀကီး ကိုးကြယ္သူ အျဖစ္ ေႂကြးေၾကာ္ ထားသည့္ မိုနီကာ ပယ္လန္ဘာ့ခ္က ခရစ္ယာန္ ျပကၡဒိန္တြင္ အေရးအပါ ဆံုး ေန႔ရက္ တစ္ခုကုိ ခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ျပဳၿပီး ေနထုိင္ ရမည္ကို မႏွစ္သက္ႏုိင္ဘဲ ခရစၥမတ္ေန႔ကို အမ်ား ျပည္သူ ဆုိင္ရာ အားလပ္ရက္ အျဖစ္သာ သတ္မွတ္ လိုခဲ့သည္။
အျခားလူမ်ားက ၎အေပၚ ဘာသာေရး အျမင္ တစ္ခုအား ဖိအားေပး လာမည္ကို လက္မခံ ႏိုင္ေၾကာင္း၊ မိသားစုႏွင့္ အတူ အခ်ိန္ ကုန္ဆံုးဖုိ႔ သူ႔အေပၚတြင္ တာ၀န္မရွိဟု ခံယူထားၿပီး ကုိယ္ႏိႈက္က မေပ်ာ္ရႊင္ဘဲ ဟန္ေဆာင္ ၿပံဳးကာ အျခားသူ မ်ား၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ မဖ်က္ဆီး ခ်င္ေၾကာင္း မိုနီကာ ကေျပာသည္။
သို႔ေသာ္ သက္တူရြယ္တူ ေက်ာင္းသား မ်ားက သူ၏ အျမင္ကို နားမလည္ ၾကေၾကာင္း မိုနီကာက ေျပာသည္။ ခရစၥမတ္ေန႔မွာ တစ္ေယာက္ တည္း အခ်ိန္ ကုန္ဆံုးမည္ဟု ေျပာဆုိလုိက္ ၿပီးေနာက္ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ အိမ္နီးနားခ်င္း မ်ားက သူတို႔၏ ခရစၥမတ္ ပါတီကုိ ဖိတ္ေခၚခဲ့ ၾကေၾကာင္း၊ မိတ္ေဆြ မ်ားက သူ႔အေပၚ ေကာင္းမြန္စြာ ဆက္ဆံေနသည္ကုိ ျပသလို ေသာေၾကာင့္ ဖိတ္ေခၚျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ တစ္ဦးတည္း ေနရသည္က ပိုမို လြတ္လပ္ၿပီး စိတ္သက္သာရာ ရသည္ဟု ထင္ျမင္ မိေၾကာင္း မိုနီကာက ၀န္ခံသည္။ အသက္ (၃၀) ႏွစ္အရြယ္ စာေရးဆရာမ ဒီယန္း အိုဖီလီကေတာ့ ခရစၥမတ္ ကာလတြင္ တစ္ဦးတည္း ေနထုိင္ျခင္းကို ပတ္၀န္းက်င္က လက္မခံႏုိင္ေသးေၾကာင္း ေျပာဆုိခဲ့သည္။
ခရစၥမတ္မွာ ဘာလုပ္မလဲလို႔ ေမးရင္ ကၽြန္မ ေယာင္၀ါး၀ါးပဲ ေျဖပါတယ္။ အရင္က ခရစၥမတ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ေနမယ္လို႔ ေျပာရင္ လူေတြ ေျပာပံုဆိုပံုက နည္းနည္းမ်ား ႐ိုင္းလာၾက သလားလုိ႔၊ မိသားစု မရွိသူ၊ စိတ္ခံစားခ်က္ ကင္းမဲ့သူ အစရွိတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတြေတာင္ ပါလာ တတ္ တယ္ေလ။ ေျပာရရင္ေတာ့ ႐ိုင္းတာ ကေတာ့ သူတုိ႔ ျပႆနာပါ။ ကၽြန္မက ေတာ့ မ႐ိုင္းဘူး ဟု သူက ေျပာသည္။ ေျပာရလွ်င္လည္း ခရစၥမတ္ဆိုသည္မွာ ကိုယ္ဖန္တီးသည့္ အရာသာ ျဖစ္ပါသည္။ မိသားစု၀င္မ်ား၊ ခ်စ္သူခင္သူ မ်ားႏွင့္ အခ်ိန္ ကုန္ဆံုးလုိ သူမ်ားရွိ သကဲ့သို႔ မိသားစု တာ၀န္၊ ဘာသာေရး တာ၀န္ မရွိဘူးဟု ယူဆၿပီး တစ္ဦးတည္း အခ်ိန္ကုန္ဆံုးလိုသူမ်ားလည္း ရွိေနမွာ ျဖစ္သည္။ လူအမ်ဳိးမ်ဳိး စိတ္ အေထြေထြသာ ျဖစ္ပါသည္။
Credit >>> The Messenger
0 comments:
Post a Comment