မႏၲေလးၿမိဳ႕က ပရဟိတသမား ကို၀မ္းရဲ႕ စိတ္ကူးဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ဆီကိုလည္း ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံ႔လို႔လာပါၿပီ။
ယုံၾကည္မႈနဲ႔ ႐ုိးသားမႈကို အရင္းျပဳေရာင္းခ်တဲ့ ကို၀မ္းရဲ႕ ေရာင္းသူမဲ့ အေအးဆိုင္စိတ္ကူးကို အားက်
အတုယူၿပီးဖြင့္လာၾကတာ ခုဆိုရင္ ၿမိဳ႕အသီးသီးမွာ ဆိုင္ေပါင္း ၄၀ နီးပါး ရွိလာပါၿပီ။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာေတာ့ ေမ ၆ ရက္ေန႔က ၀ါးတန္းလမ္းထဲက လြယ္ဟိန္းကုမၸဏီေရွ႕မွာ ပထမဆုံး
ေရာင္းသူမဲ့အေအးဆိုင္ေလး စေပၚလာခဲ့ပါတယ္။
အေအးဆိုင္ေလးကို လြယ္ဟိန္းကုမၸဏီမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြျဖစ္တဲ့ ဦးမ်ဳိးျမင့္၊
ဦးစိုင္းေနလင္းဦး နဲ႔ ဦး၀ဏၰေဇာ္တို႔ သုံးဦးက စိတ္တူကိုယ္တူ စုေပါင္းၿပီး ဖြင့္လွစ္ခဲ့တာပါ။
M 150 အားျဖည့္အခ်ဳိရည္၊ ေရသန္႔နဲ႔ Blue Mountain တံဆိပ္အခ်ဳိရည္ အစရွိတဲ့ စုစုေပါင္းအမည္
(အမယ္)ခုနစ္မ်ဳိး ရႏိုင္တဲ့ အေအးဆိုင္ေလးေဘးမွာ ျမန္မာ-အဂၤလိပ္ ႏွစ္ဘာသာနဲ႔ ေရးထားတဲ့
ပိုစတာေတြ ေထာင္ထားပါတယ္။
ပိုစတာထဲမွာ ေရးသားထားတာကေတာ့ "မိတ္ေဆြ ေနပူပူမွာ ေမာပန္းသမွ်ေျပေစဖို႔ ေရသန္႔ဘူးနဲ႔
အေအးဘူးမ်ား ေရာင္းခ်ေပးေနပါသည္။ ေရသန္႔ဘူးတစ္ဘူး ၂၀၀ က်ပ္၊ အေအးတစ္ပုလင္း ၃၀၀ က်ပ္၊
မိတ္ေဆြကို ယုံၾကည္လို႔ လူေစာင့္ မထားပါခင္ဗ်ာ။ ပိုက္ဆံဘူးထဲမွာ ပိုက္ဆံထည့္သြားေပးပါ၊
ျပန္အမ္းေငြကိုလည္း ဒီကပဲ ယူသြားေပးပါ ခင္ဗ်ာ"တဲ့။
"ကြ်န္ေတာ္တို႔ သုံးေယာက္က ပရဟိတလုပ္ရတာ ၀ါသနာပါတယ္။ မႏၲေလးက ကို၀မ္းက
ေရာင္းသူမဲ့ဆိုင္ေလး စလုပ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကလည္း သူ႔ကို အေၾကာင္းၾကားၿပီး ေမ ၆ ရက္မွာပဲ
စဖြင့္ခဲ့တယ္" လို႔ လြယ္ဟိန္းကုမၸဏီ လုံျခံဳေရးတာ၀န္ခံအႀကီးအကဲ တစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးမ်ဳိးျမင့္က
ေျပာပါတယ္။
အျမတ္ရရွိဖို႔ ရည္ရြယ္ဖြင့္လွစ္တာ မဟုတ္ဘဲ မ်က္ကြယ္ရာမွာ ႐ုိးသားမႈကို ေရရွည္လက္ခံက်င့္သုံး
ႏိုင္မလားဆိုတာကို သိခ်င္တာေၾကာင့္ ဆိုင္ကို အရဲစြန္႔ဖြင့္ခဲ့တာျဖစ္တယ္လို႔လည္း
သူက ေျပာပါတယ္။
"ေရာင္းသူ မရွိဘူးဆိုေတာ့ မ်က္ကြယ္ျဖစ္သြားၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြက မ်က္ကြယ္ရာမွာ
မွန္မွန္ကန္ကန္ ပိုက္ဆံေပးမွာလား။ ေပးတဲ့လူက ဘယ္ေလာက္ရွိမလဲ။ အဲဒါကိုေကာ လက္ခံက်င့္သုံး
ႏိုင္ပါ့မလား။ လစ္ရင္ ပိုယူမလားဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ မွာ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ ရွိခဲ့တယ္"လို႔လည္း
သူကေျပာပါတယ္။
ဆိုင္ကိုေတာ့ တစ္ဦးကို က်ပ္သုံးေသာင္းေက်ာ္နဲ႔ သုံးဦးေပါင္း ေငြက်ပ္တစ္သိန္းတိတိနဲ႔ စတင္
မတည္ခဲ့တာပါ။
ဆိုင္ဖြင့္တဲ့ ၆ ရက္ေန႔ မနက္ ၁၁ နာရီခြဲမွာပဲ စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲ႔ ပုိက္ဆံပုံးထဲက ေငြကို
စတင္ေရတြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
"ေငြကို သိမ္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ စိုးရိမ္စိတ္ရွိတယ္။ ဘယ္ႏွေယာက္မ်ား ပိုက္ဆံမေပးဘဲ
ယူသြားမလဲေပါ့။ ေန႔တစ္၀က္မွာတင္ ေငြသိမ္းတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က တကယ္လို႔ ေပ်ာက္ရွသြားရင္
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ခဏခဏ ေငြသိမ္းျခင္းအားျဖင့္ အပါ နည္းမယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း ေရွ႕ကိုၾကာၾကာ
ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ ပိုက္ဆံပုံးကို အဲဒီအခ်ိန္မွာ ယူစစ္ခဲ့တာ"လို႔ ဦးမ်ဳိးျမင့္က
ေျပာပါတယ္။
အဲဒီေန႔မွာပဲ လာအားေပးတဲ့သူ အေတာ္မ်ားမ်ား ရွိခဲ့ၿပီး ကုန္သြားတဲ့ အေအးဘူးအေရအတြက္နဲ႔ ရတဲ့
ပိုက္ဆံက ကြတ္တိျဖစ္ေနပါတယ္။
ညေန ဆိုင္သိမ္းခ်ိန္ စာရင္းခ်ဳပ္တဲ့အခါ က်သင့္ေငြထက္ က်ပ္ ၁,၁၆၀ ေတာင္ ပိုက္ဆံပုံးထဲမွာ
ပိုေနေသးတယ္လို႔ သူက ေျပာပါတယ္။
"တန္ဖိုးေငြ တိတိက်က်မေပးဘဲ ယူတဲ့သူမရွိဘူး ဆိုတာသိေတာ့ အဲဒီေန႔မွာပဲ
အားတက္သြားတယ္"လို႔ ဦးမ်ဳိးျမင့္က ေျပာပါတယ္။
"အဲဒီေန႔က ကြ်န္ေတာ္တို႔သုံးေယာက္ ေပ်ာ္တယ္"လို႔လည္း သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။
ေနာက္တစ္ရက္မွာလည္း သူတို႔ရဲ႕ ေရာင္းသူမဲ့ အေအးဆိုင္ေလးမွာ ေငြအေလ်ာ့မရွိတဲ့အျပင္
က်ပ္ ၉၆၀ ေတာင္ ပိုေနပါေသးတယ္။
"အဲဒီေန႔ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ခဲ့တယ္။ မဟုတ္တာလည္း မလုပ္ၾကသလို အႏုတ္ေငြကိုလည္း
ႏိႈက္မသြားၾကဘူး"လို႔ သူက ေျပာပါတယ္္။
ေဈး၀ယ္သူတခ်ဳိ႕ဟာ ျပန္အမ္းေငြကို ယူမသြားတာေၾကာင့္ အခုလို ပိုေနတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေနပူလို႔ အေအးေသာက္ခ်င္ေပမဲ့ ေငြေၾကးမတတ္ႏိုင္တဲ့ လမ္းသြားလမ္းလာေတြအတြက္
ရန္ပုံေငြပုံးေလးတစ္ပုံး ပိုထားေပးဖို႔ သူတို႔တစ္ေတြ စိတ္ကူးရခဲ့ၾကပါတယ္။
၀ါးတန္းလမ္းက ေရာင္းသူမဲ့အေအးဆိုင္။ ဉာဏ္ေဇထက္/ျမန္မာတိုင္း(မ္)"ျပန္အမ္းေငြ ျပန္မယူသြားခ်င္တဲ့သူက အဲဒီေငြကို ပိုက္ဆံပုံးထဲကေန အလႉခံပုံးထဲ ထည့္သြားႏိုင္ဖို႔ပါ။
အဲဒီအလႉခံပုံး အစီအစဥ္ စဥ္းစားေနတုန္းပဲ အဲဒီေန႔က က်ပ္ ၂,၃၀၀ ေလ်ာ့သြားတာကို စေတြ႕တယ္"လုိ႔
ဦးမ်ဳိးျမင့္က ေျပာပါတယ္။
"ေရာင္းရတဲ့ ပမာဏမ်ားတယ္။ လူသြားလူလာမ်ားတဲ့ေန႔မွာ ေငြအေလ်ာ့ေတြ႕လာတယ္"လို႔
သူက ေျပာပါတယ္။
ေငြအေလ်ာ့ ေတြ႕ေပမဲ့လည္း ေနာက္တစ္ေန႔ကို ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဆက္ဖြင့္ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီေန႔မွာလည္း က်ပ္ ၈၀၀ ဆက္ေလ်ာ့ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ အေလ်ာ့မရွိဘဲ က်ပ္ ၄၀၀ ထပ္ပိုလာခဲ့ပါတယ္။
"ေငြလဲရင္း မွားတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ မသမာတဲ့သူေတာ့ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ
သေဘာေပါက္လာပါတယ္။ အဲဒီေန႔မွာ ရန္ပုံေငြပုံးေလး စထားခဲ့ပါတယ္" လို႔ ဦးမ်ဳိးျမင့္က ေျပာပါတယ္။
"ေရကုသိုလ္ အလႉေငြထည့္ရန္ ... မိတ္ေဆြ ေငြမပါလို႔ စိတ္မညစ္ပါနဲ႔။ ဒီဘူးထဲကယူၿပီး
၀ယ္ေသာက္လိုက္ပါ"လို႔ စာကပ္ထားတဲ့ ပလတ္စတစ္ ရန္ပုံေငြပုံးေလးထဲကို က်ပ္ ၆၅၀ နဲ႔
စတင္မတည္ခဲ့ၿပီး ညေနခင္းဆိုင္သိမ္းခ်ိန္မွာေတာ့ ပုံးထဲမွာ ၇၅၀ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ က်ပ္ ၁,၀၅၀ အထိ တိုးလာခဲ့ပါတယ္။
"ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြက စိတ္ကြယ္ မ်က္ကြယ္မွာေတာင္ ကံငါးပါးကို လံုျခံဳေအာင္
ထိန္းတယ္ဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ယုံၾကည္လို႔ ရသြားၿပီ"လို႔ ဦးမ်ဳိးျမင့္က ေျပာပါတယ္။
တစ္ဖက္ကလည္း တစ္ေယာက္ကို ေငြသံုးေသာင္းေက်ာ္ပဲ ထည့္ထားႏိုင္တာမို႔
ဆက္တိုက္ေငြေလ်ာ့တဲ့အခါ ဆက္လုပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး ဖုန္းနဲ႔ေျပာလာတဲ့ သူေတြလည္း
ရွိတယ္လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။
ဒါေပမဲ့လည္း ဆိုင္ေလးဖြင့္ၿပီး သံုးပတ္ေက်ာ္လာတဲ့အထိ အဆင္ေျပေျပနဲ႔ ဖြင့္လာႏိုင္တယ္လို႔
ဦးမ်ဳိးျမင့္က ေျပာပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သူတို႔သံုးဦးဟာ ေနာက္ထပ္ ေျခလွမ္းတစ္လွမ္းကို စတင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကပါတယ္။
အဲဒါကေတာ့ ဗိုလ္တေထာင္ၿမိဳ႕နယ္ အေရွ႕ပိုင္းေဆး႐ုံ အနီးက လမ္းက်ယ္ေဘးနားမွာ ေရာင္းသူမဲ့ဆိုင္
အသစ္တစ္ဆိုင္ ထပ္ဖြင့္ဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီနားက ေနထိုင္ သူေတြကလည္း သူတို႔ကို ကူညီမယ္လို႔ ကမ္းလွမ္းထားပါေသးတယ္။
ဒါ့ျပင္ သူတို႔ကို အားက်ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာပဲ ေရာင္းသူမဲ့ဆိုင္ ဖြင့္ခ်င္တဲ့သူေတြက သူတို႔ကို
ဖုန္းဆက္လာခဲ့တယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။
လက္ရွိမွာေတာ့ အၿငိမ္းစား၀န္ထမ္းႏွစ္ဦးနဲ႔ ဆရာ၀န္တစ္ဦးက သူတို႔ကို ဆက္သြယ္ထားၾကပါတယ္။
"ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျဖစ္ေစခ်င္တာက မူလတန္းေက်ာင္းေတြနဲ႔ အလယ္တန္းေက်ာင္းေတြမွာ ေရာင္းသူမဲ့
ဆိုင္ေလးေတြ ဖြင့္ဖို႔ တိုက္တြန္းခ်င္တယ္။ သူ႔မုန္႔ဖိုးနဲ႔ သူ႔ဟာ သူ ကိုယ္ပိုင္ေရြးခ်ယ္ၿပီး ႐ုိး႐ုိးသားသား
တန္ရာတန္ ေၾကးေပးတတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေလး ရလာဖို႔ပါ"လို႔ ဦးမ်ဳိးျမင့္က ေျပာပါတယ္။
ခုခ်ိန္မွာ အေအးေရာင္းခ်ေပမဲ့ မုတ္သုံ၀င္လာခဲ့ရင္ေတာ့ ရာသီစာတစ္မ်ဳိးမ်ဳိးကို ေျပာင္းလဲေရာင္းခ်ဦးမယ္
လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။
"အစိုးရသစ္တစ္ရပ္ကို ယုံၾကည္မႈနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္ေကာင္းတဲ့
ေနရာမွာတင္မဟုတ္ဘဲ ခုိးဆိုးလုယက္မႈမ်ားေနတဲ့ လိႈင္သာယာလို ေနရာမ်ဳိးေတြ၊
အေ၀းေျပးလမ္းမႀကီးေဘးေတြမွာ ဒါမ်ဳိးဆိုင္ေလးေတြကို ယုံၾကည္မႈနဲ႔ ဖြင့္ေပးသင့္ပါတယ္။
ထီးေတြ၊ ေရခဲပုံးေတြ ခိုးသြားပါေစဦးေတာ့ သိုးျဖဴေတြ မ်ားလာရင္ သိုးမည္းႏွစ္ေကာင္သုံးေကာင္
ကလည္း သူ႔စ႐ုိက္သူျပင္သြားမယ္၊ အခ်ိန္ေတာ့ ေပးရမယ္"လို႔ ဦးမ်ဳိးျမင့္က ေျပာပါတယ္။
MMTime
0 comments:
Post a Comment